Narcistische talentjes

Toen ik laatst met de leerkracht van mijn zoontje een tienminutengesprek voerde, hoorde ik mezelf zeggen: 'Hij is écht heel bijzonder', waarna ik hem uitvoerig vertelde over de speciale kwaliteiten van mijn eerstgeborene en welke aanpak hij nodig had om de Citoscores hoog te houden. Opeens zag ik mezelf door de ogen van de meester. 'Daar heb je er weer zo een. Zo'n moeder die denkt dat haar kind geweldig is.'

Zo begint een artikel dat op 25 april verscheen in De Volkskrant. Met als titel "waarom onze kinderen narcistjes worden". Hoezo? Veel ouders zijn alleen maar bezig hun kinderen te complimenteren. Ze doen het zo goed. Ze hebben zoveel talent. Gewèldig: mijn kind, de getalenteerde. Maar doordat hij alleen maar complimentjes krijgt, gaat het kind daadwerkelijk geloven dat hij ook echt een speciaal kind is. Dat zorgt er uiteindelijk voor dat kinderen die zo worden opgevoed narcistisch worden. Het hele leven draait om het kind met talent. 

Het ontdekken van talent is mooi. Maar het kan ook overdreven worden. Ik hoor van kinderen die overspannen worden van alle leuke dingen die het moet doen: sporten, muziek, of andere vrijetijdsverplichtingen waar de ouders van vinden dat het kind het moet doen om uit te vinden of het er talent voor heeft.

Er moet ook ruimte zijn voor falen. Om kinderen nare dingen te laten mee maken. Want talent wordt ontdekt door zowel positieve als negatieve ervaringen. Een voetbaltalentje dat nooit vervelende dingen heeft meegemaakt, wordt een over het paard getilde volwassene. Kijk ook maar eens naar al die kindsterretjes die zo leuk en lief waren als getalenteerd kind. De Olson zusjes, Miley Cyrus: volwassenen zonder ruggegraat. 

Geef kinderen een gewoon leven. Met vallen en opstaan. Getalenteerd, zeker. Maar ook zeer getalenteerde kinderen hebben gezonde sturing en ondersteuning nodig. Ouders die hun kinderen een gezond zelfbeeld meegeven. Die hen coachen om het leven aan te kunnen. Want je kunt niet het eeuwige talent blijven.

The Voice of Holland en talentcoaching

Ze zingen tegen de rug van drie coaches. Zang is hun talent. Ze weten dat. Of zijn er zelf in ieder geval van overtuigd. Daarin ondersteund door familie en vrienden. Die klappen en juichen mee als hun geliefde zingt tegenover de rug van de coaches.

De coaches moeten uitvinden of de zanger ook daadwerkelijk talent heeft voor zingen. Zij hebben ervaring met muziek en de muziekbusiness. En weten waaraan talent moet voldoen. De vraag is dan ook: is het daadwerkelijk talent dat daar staat te zingen, of staat er iemand fraai te zingen zonder talent.

De miljoenen kijkers zijn eigenlijk allemaal coaches. Ze kijken en beoordelen mee of de zanger ook daadwerkelijk talent heeft. Ze juichen mee als een coach omdraait. Of zijn verbaasd als geen enkele coach zich heeft omgedraaid aan het einde van het lied.

Talent moet ontdekt worden. Als sinds jaar en dag draaien in ons land talentprogramma's. Met hetzelfde doel. Het ontdekken van het talent in ons land. Alle zangers en zangeressen zijn er ten volle van overtuigd dat ze talent hebben. Vooral Idols was populair vanwege het afserveren van mensen die geen talent op dit gebied hadden. Sommigen waren er heilig van overtuigd dat ze het talent wel bezaten. Die werden op niet mis te verstane bewoordingen duidelijk gemaakt dat ze dìt talent niet hadden.

Het tweede deel van de talentprogramma's is steevast het coachen van de talenten. De ruwe bolster moet namelijk verfijnd worden. Je zou dan ook kunnen zeggen dat die talentprogramma's eigenlijk meer coachprogramma's zijn. Het talent dat aan het begin goed te horen was, is aan het einde door de coaching uitgegroeid tot een beginnend performer die in staat is de harde muziekwereld in te gaan.

Talent coachen, zoals ik dat voor ogen heb, is in feite niet anders. Het begint met het ontdekken van de eigen talenten. De test die de deelnemer doet is in wezen de auditie van de zanger. Met dat verschil dat de coach al is omgedraaid. Samen gaan deelnemer en coach op zoek naar de talenten van de deelnemer. En in dit geval is er nooit een "dat heb je niet", want: iedereen heeft een of meerdere talenten!

Na de ontdekkingstocht en de herkenning van de deelnemer wat zijn (of haar, maar om het leesbaar te houden, hou ik het hier op de mannelijke kant) talenten zijn, gaat het verder. Dan wordt de deelnemer door de coach gecoacht om te zien waar en op welke manier hij die talenten kan gaan inzetten. Hij gaat begrijpen op welke plekken die talenten gebruikt kunnen gaan worden. En welke opleidingen daarvoor nodig zijn.

Het is jammer dat de talentenshows zich zo beperken tot de show- en sportwereld. Daardoor kan het idee ontstaan dat als je die talenten niet bezit, je helemaal geen talenten hebt. Neem van mij maar aan: iedereen heeft talenten! Het is alleen zaak ze te ontdekken. En ermee te gaan leren werken.

Vandaar mijn motto:

Ontdek je plekje

Rick Jansen, talentcoach: introductie van de blog

Rick Jansen, coaching & training.

Talentcoach.

Ik ben van start gegaan een nieuwe weg in te slaan in mijn leven. Ik ben al jaren in vrije tijd mensen aan het coachen. Daar wil ik meer mee gaan doen.

Ik heb daar gedachten en ideeën over. Als ervaren blogger, wil ik op deze blog daarmee aan de slag gaan. Om de lezer deelgenoot te maken van mijn gedachten. Om mooie ervaringen te delen. Zodat zichtbaar wordt waar ik voor sta als coach.