Een paar jaar geleden kwam ik voor het eerst in contact met een coach. "Ik mankeer toch niets meer", dacht ik, met in mijn achterhoofd de psychologen en psychiaters uit mijn verleden.
Maar wat een verademing toen ik in een coachsessie terecht kwam. Ik mocht mezelf doorlichten. Niet als probleem. Maar als mens. Waarom doe ik de dingen die ik doe?
Zo kwam ik ook terecht bij mijn afbreekgedrag. Ik werd me bewust van dat gedrag. Ik merkte dat ik er last van had. Het was een barrière die ik mezelf had opgelegd. "Ga nu eens stappen zetten om je ideeën in de praktijk te brengen" was een opdracht. En tot mijn verbazing werd een idee dat ik me had voorgenomen uit te voeren een succes.
Ik had voor het eerst mijn creatieve talent ingezet en er uitvoering aan gegeven. Wat een blijdschap om iets wat je graag wilt uit te voeren.
Mijn nieuwste idee is om zelf coach te zijn. Om weer andere mensen te helpen zichzelf en hun talenten te ontdekken. Want reken maar dat er nog veel mensen zijn die met hun talent onder de arm door het leven gaan. Ze willen graag zinvol bezig zijn. Maar kennen hun talenten niet. Die talenten zijn er al, ze moeten alleen ontdekt worden. Ze moeten naar de oppervlakte komen. Ze moeten worden opgegraven.
Daar wil ik graag bij helpen.
