Ken jij dat spel nog? Vroeger speelde ik het veel met mijn kinderen. "Wie is het". Je had een bord met namen en gezichten. Een voor een moest je aan je tegenspeler kenmerken vragen waardoor bepaalde personen op het bord afvielen. Je ging dan net zolang door totdat er nog maar 1 persoon op het bord stond. Dat was dan de dader van het geheel.
In een variant daarop zond en zendt RTL sinds jaar en dag het spelprogramma "Wie is het" uit. Elke speler krijgt zonder dat hij het zelf ziet een naam van een bekend persoon, een voorwerp of iets anders toegewezen. Aan de hand van slimme vragen moet de deelnemer er dan achter komen wie hij of zij is.
De afgelopen periode ben ik weer in opleiding gegaan. Een opleiding die mij tot loopbaanadviseur maakt. Een belangrijk onderdeel in de opleiding is te onderzoeken wie jij zelf bent. Want als jijzelf als coach niet weet wie je bent, is het lastig om dat van een ander die jij coacht te vragen. Want je neemt jezelf als coach ook mee in het hele coachtraject.
In het vinden van jezelf ben je eigenlijk ook bezig dezelfde vraag te stellen: "Wie ben ik?". En eigenlijk doe je hetzelfde als in het spel. Door vragen te stellen aan jezelf, ben je bezig om af te pellen wie of wat jij nu precies voor persoon bent. Een coach is er dan om de ander dusdanige vragen te stellen dat die wordt geholpen om zichzelf steeds meer te ontdekken. Je zit vaak zo opgesloten in je eigen patronen, die heel gewoon voor je zijn, dat je dat niet doorhebt. Je hebt dan hulpmiddelen nodig om die eigen patronen in je leven te ontdekken en ze, als ze je tegenhouden om te groeien, te leren loslaten.
"Wie ben ik?". Een lastige vraag, blijkt dat vaak te zijn. Want je denkt niet zo snel over jezelf na. Laat staan dat je allerlei aannames over jezelf moet gaan afpellen, vragen over jezelf moet toelaten, pijn uit het verleden moet verwerken. Maar sta je dat toe, dan kom je dicht bij de kern die jijzelf bent. Wat mooi dan om te ontdekken wie jij echt bent.
Een mooie metafoor hiervoor is dat van de ui. Die heeft allerlei ringen die je kunt afpellen, totdat je bij zijn kern komt. Je moet eerst door de buitenkant heen. En daarna nog enkele ringen verder om tot het smakelijke geheel te kunnen komen. En reken maar dat je van het afpellen gaat huilen (alleen ditmaal als buitenstaander!).
Prachtig als mensen tot hun kern doordringen. Als ze zichzelf ontdekken zoals ze zijn. Daarom heb ik als coach de slogan "Om te worden wie je bent". De ui bestaat immers al. Zijn kern ook. Je hebt alleen soms hulp nodig om daadwerkelijk te worden wie je bent. Hulp nodig? Neem gerust contact op!
