"Ik zal blij zijn als het vakantie is...". "Nog een paar jaar en dan mag ik met pensioen...". "Thank God, it's Friday... Hoera, het is weekend!"
Bekende uitspraken voor wie werkt. Collega's zien uit naar het weekend, de vakantie of hun pensioen. Weg van het leven van alledag. Weg van het kantoorgezeur. Weg van de baas die van alles van je vraagt. Weg van die vervelende collega's die telkens maar om wissewasjes aan je hoofd zeuren. Weg van de deadlines en verplichtingen waardoor je zo snel in de stress raakt.
Veel van dit soort uitspraken heeft te maken met het feit dat mensen niet hun talenten kunnen inzetten op hun werk. Onlangs is een onderzoek verschenen waaruit bleek dat twee derde van de medewerkers vindt dat hun leidinggevende op de hoogte is van hun ambities en talenten, maar dat slechts iets meer dan de helft (53%) ervaart dat zij ook daadwerkelijk worden ingezet op deze talenten.
Dus dat deel van de medewerkers kan zijn talenten niet inzetten. Het is vreemd dat die medewerkers toch op hun werkplek blijven. Ook al worden er allerlei programma's ingezet om mensen hun talenten te laten ontdekken, toch blijkt dat mensen op de werkplek blijven plakken. Dat heeft demotivering tot gevolg. Want je doet misschien wel zinvol werk, maar werk doen zonder je talenten te gebruiken zorgt ervoor dat de uitdaging al snel uit het werk verdwijnt.
Ja, maar ik heb het geld nodig. Ik moet toch mijn hypotheek betalen en mijn andere vaste lasten? Dus blijf je maar zitten waar je zit, zonder uitdaging in het werk. Dan wordt werk een sleur met veel gezeur. Dan verwordt werk tot kantoorpolitiek. Dan wordt vrije tijd waar je naar uit ziet. En de rest van de 36 tot 40 uur per week? Die zit je wel uit..
Iedereen heeft talent gekregen. Alleen.. hoe weet je welk talent je hebt? En: hoe kun je het inzetten? Ik vind het opvallend dat mensen die ik coach niet versteld staan als we de uitkomsten van de talententest bespreken. Sterker nog, ze vragen mij of dat wel een talent is, want dat is voor hen gewoon. En denken dat iedereen dat wel heeft. Nee dus. Iedereen heeft weer andere talenten. En het zou zo mooi zijn als die op het werk kunnen worden ingezet.
Zet geen mensen-mens op een administratieve functie. Zet geen administrator op een sociale functie. Toch kom ik het tegen. Omdat mensen in de functie "gerold" zijn. Ze zijn er toevallig terecht gekomen. Via een vakantiebaantje of een tijdelijke job. Na hun studie moesten ze gaan werken, vonden niet direct werk in hun studiegebied en vonden dan maar een ander baantje. En dat verdiende lekker. Dus bleef je er maar werken. Tja, en dan trouw je, krijg je kinderen en is het lastig door te solliciteren, want dan kom je weer in tijdelijke contracten terecht, zonder te weten of je ooit een vaste baan krijgt. Dus blijf je maar zitten in het baantje waar je begon en blijft daar werken.
Het vraagt moed om los te komen van je werk en werk te vinden waar je past. Waar je talenten ten volle worden ingezet. Hier en daar hoor je verhalen van mensen die om deze reden een carriereswitch hebben meegemaakt. Maar het gebeurt helaas maar heel weinig.
Zoek je naar zekerheid, of naar een zinvolle invulling van je leven, ook tijdens de werktijd? Het blijven lastige keuzes. Ik zou zeggen: kijk eens om je heen waar je talenten beter ingezet kunnen worden. Zoek een werkplek die matcht met jouw talenten. Vindt de juiste plek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten